Zanim jednak dojdzie do dokładnych obserwacji tego, co robi dłoń, konieczne jest, aby oko wiedziało, czego szukać, ponieważ widzi tylko to, co przynosi moc widzenia. :Żaden człowiek nie może się dowiedzieć, czego nie przygotował się do nauki:. Dlaczego i dlaczego ton każdego pianisty jest w dużym stopniu wyjaśniony przez jego zarządzanie rękami. Aby wiedzieć, jak i co obserwować oraz jak wnioskować z obserwacji, należy pamiętać, że praca wykonywana rękami podczas gry na fortepianie, jest zastosowaniem jednego mechanizmu do drugiego.
5 bardzo łatwych utworów do grania na fortepianie (Synthesia)
Dlatego też sama dłoń i to, co jest znane jako :działanie: fortepianu, muszą być oddzielnie badane przed wyciągnięciem jakichkolwiek wniosków, na temat tego, czego można się spodziewać po ich wspólnym działaniu..
Być może zostanie zapytany, czy można zapobiec jednemu sposobowi stosowania jednolitej metody od rozwijania manieryzmu? Czy nie przeszkodzi to w sprawdzeniu wyniku własnej twórczości kompozytora? Czy każdy z nich może go przyjąć, a jednocześnie swobodnie wyrażać to, co on sam odczuwa w muzyce? Jako odpowiedź na pytanie przeciwne, pozwól mu zapytać; Czy należy się spodziewać, że zagrasz również na niewłaściwym systemie używania rąk i fortepianu, jak na poprawnym? Czy w sztuce nie ma prawa wolności? Czy malarz spętał się wykorzystaniem swojego poczucia koloru, będąc zobowiązanym do nauki rysowania? Czy autor powinien czuć się skrępowany tym, że w swoich zdaniach zachowuje sekwencję gramatyczną? Czy poprawnie wyrażony język utrudnia przepływ oryginalnych pomysłów, czy też uniemożliwia ich zrozumienie? Czy mówca, który ma niewielką swobodę w języku, w którym mówi, staje się siłą opisową, jak gdyby miał doskonałą znajomość tego? Czy można dobrze pracować z narzędziami, z których on jest częściowo nieświadomy?
Od tego będzie widać, że zdolność wyrażania czegokolwiek leży w pełnej kontroli nad środkiem wyrazu, czyli innymi słowy, narzędziami do użycia. Ta kontrola, jakkolwiek by nie była doskonała, nie wystarczy, aby zapewnić pianistce muzyczne wrażenia, które należy wyrazić. Uczucie muzyczne i jego poprawna ekspresja pozostaną zawsze dwoma odrębnymi przedmiotami artystki, których kultywacja musi być zawsze kontynuowana, jeśli uniknie jednostronności. Intelektualne zrozumienie zasad mechaniki przyniesie mu niewiele, jeśli nie jest muzykiem w duszy i żyje, by postrzegać ze zrozumieniem niezliczone odcienie tonów i odmiany tempa, które składają się na doskonałe wykonanie każdej pracy. Siła grania w piękny ekspresyjny sposób, który jest natychmiast artystyczny, musi leżeć w graczu i może być tylko w niewielkim stopniu nauczana; a jeśli jego własne uczucia nie sugerują w pewnym stopniu tego, co należy zrobić, żadna nauka nie będzie w stanie dostarczyć tego niedoboru.
Ale podczas gdy to wewnętrzne muzyczne odczucie musi być zasobem, na który gracz pianistyczny powinien się pochwalić, należy użyć środków czerpiących z tego zasobu, jeśli ma on dla niego jakąkolwiek wartość pozytywną. To, co dobre, jest zapasem rezerw, jeśli dostęp do nich jest odcięty?
Student może być bardzo utalentowany zarówno pod względem muzycznym, jak i doskonale precyzyjnym sposobem wyrażania tego samego. Z drugiej jednak strony, i prawdopodobnie, może być osobą, której intuicja mechaniczna jest słaba, która z radością słyszy piękne brzmienie, ale nie jest w stanie sam odkryć, jak sprawić, aby jego palce miały podobny ton, który ma niewielką zdolność dostrzegania małe, choć decydujące oznaki zewnętrzne w grze wielkich artystów, których zmartwienie jest nerwowym temperamentem, który wydaje się robić niewiele więcej, niż skracać swoje moce grania, i który być może próbuje przekonać samego siebie, że metoda, na której był nauczany, musi z pewnością być najlepszym.
Ponieważ praca ta omawia kwestię tego, jak wyrazić, a nie co wyrazić, należy pamiętać, że mechaniczna strona gry na fortepianie będzie wymagała większości naszej uwagi. Ale, jak będzie się przekonywać, że prawdziwy styl może powstać tylko z prawdziwego użycia wiedzy o warunkach zastosowanego mechanizmu, będzie to uważane za niezwiązane z pytaniem, czy należy stale odnosić się do końca wszystkich fortepianów. grając, a mianowicie, piękno tonu, do którego końca musi on być przenoszony, zanim będzie mógł wyrazić emocje i stanie się godny każdego miejsca jako sztuki. Jak grać w utwory fortepianowe Jeśli zamierzasz grać na pianinie, ważne jest, aby wszystko w nim umieścić. Nie chcesz po prostu odtwarzać notatek na stronie lub progresjach akordów, które widzisz, ale chcesz, aby muzyka dotykała kogoś. Gra na pianinie ma zdecydowanie techniczny charakter i wymaga treningu i talentu, ale poza nutami, akordami, kluczami i rytmami jest jeszcze jedna rzecz, której potrzebujesz - emocje. Jeśli spróbujesz grać na fortepianie bez emocji, będzie to wyglądało na ułomne i kulawe. Musisz więc nauczyć się grać na pianinie, aby przekazać uczucie lub emocje. Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w grze emocjami i uczuciami.
Zapomnij o rozrywce lub problemach z życiem
Przede wszystkim, jeśli chcesz nauczyć się grać na pianinie, aby przekazać uczucie lub emocje, musisz być w stanie zapomnieć o rozproszeniu lub problemach życiowych. Unikaj rozrywek podczas gry i gub się w muzyce. Nie daj się ugryźć z powodu osobistych problemów, z którymi masz do czynienia, ale pozwól emocji zainspirować Cię. Kiedy możesz uzyskać ponad wszystkie rozproszenia i problemy w swoim życiu, wtedy będziesz w stanie przekazywać emocje w swojej grze.
Odpuść
Ważne jest również, abyś pozwolił sobie odejść, jeśli chcesz przekazać uczucie lub emocje z muzyką, którą grasz. Nie możesz po prostu zachować swoich emocji w środku lub zablokować je, jeśli chcesz bawić się emocjami. Musisz odejść od swoich uczuć, a następnie komunikować je z muzyką. Pozwól, aby wszystko poszło i zanurz się w muzyce. Powinien płynąć wokół ciebie i powinien stać się częścią ciebie za każdym razem, kiedy grasz.
Użyj instrumentu do komunikowania się
Na koniec, jeśli chcesz bawić się emocjami, ważne jest, aby nauczyć się używać instrumentu do komunikowania się. Niech pianino przekazuje ci swoje myśli i emocje. Zamiast je wypowiadać, po prostu pozwól, aby komunikacja wypłynęła z instrumentem. Jest to ważne, jeśli chcesz pokazać emocje i uczucia w grze.
Nie zawsze łatwo jest nauczyć się komunikować uczucie i emocje z grą na pianinie. Można to jednak zrobić, jeśli nad tym popracujesz. Upewnij się więc, że zapomniałeś o rozproszeniu i problemach, daj się ponieść i użyj pianina, aby przekazać te głębokie emocje i uczucia, które są tak głęboko.