Kikut jest cylindrycznym narzędziem zwężającym się na końcach i zwykle wykonanym z walcowanego papieru.
Stumping następnie ma na celu zmiażdżenie lub połączenie swoich piskląt kikutem. Celem stumpingis jest uzyskanie gradacji i półtonów i nadanie poszczególnym obszarom tonów bardziej miękkiego wyglądu.
Mieszanie można osiągnąć na różne sposoby. Możesz użyć bibuły lub nawet palców lub obu. Zatrudniając palce, zetrzyj wszelkie oleiste pozostałości za pomocą chusteczki.
Stumping musi odbywać się w sposób rzeźbiarski. Powinieneś dosłownie wyciąć formularz, jednocześnie przywołując zarówno anatomię strukturalną, jak i płaszczyznę. Podczas szkicowania identyfikujesz każdą cechę anatomiczną. Jest to szczególnie ważne, gdy pracujesz nad skomplikowanymi strukturami, takimi jak nos i oczy.
ŁATWY SPOSÓB NA RYSOWANIE REALISTYCZNEJ TWARZY
W podobny sposób można użyć gumki do wyrabiania ciasta, aby :wyjąć: kurz z ołówka, aby rozjaśnić poszczególne części. Ponownie przejdźmy do tego w sposób rzeźbiarski. Zatrzyj gumkę do gipsu jak pędzel.
Od czasu do czasu możesz chcieć zastosować koncepcję :ostateczności:. Twój umysł ma predyspozycje do wypełnienia luk w twoich obserwacjach. Oznacza to, że umysł ma potrzebę :ostateczności:. Możesz przemyślnie wykorzystać tę predyspozycję i pozostawić określone części swojego portretu niedokończone. Dodaje ona zainteresowania Twojemu rysunkowi, ponieważ umysł widza nieumyślnie zakończy portret dla ciebie.
Po wykonaniu wielu pompowania i wyjęciu grafitu za pomocą gumki do nakładania kitu, nadszedł czas na dalsze wyartykułowanie form i płaszczyzn poprzez wylęganie za pomocą trudniejszego ołówka (np. Ołówka 2H). Na tym etapie należy jednak zwrócić uwagę na kilka rzeczy.
Uważaj, aby nie pozostawiać jasnej strony twarzy zbyt ciemno lub będzie to wyglądało jak stłuczenie. Linia uśmiechu jest również trudna. Jeśli go zbyt mocno podkreślisz, skończy się to pogardą. Najlepiej go nie podkreślać i pozwolić, by widz zamknął go za Ciebie.
Podczas szkicowania z fotografii należy zachować krytyczną uwagę. Zdjęcie powinno być jedynie materiałem referencyjnym. Oznacza to, że należy podejmować artystyczne decyzje. Na przykład:
- Jaką emocjonalną reakcję pragniesz? Kiedy ludzie patrzą na twój portret, jaki sposób początkowej reakcji jelita chcesz, aby go mieć na rysunku. Dobra technika jest z pewnością konieczna. Ale będzie bardzo mało, jeśli jest mroźno zimno i sucho.
- Dokonuj wyborów. Nie powinieneś rysować każdego najmniejszego szczegółu, ale tylko te najważniejsze. Użyj swojej artystycznej wrażliwości, aby dokonać tych wyborów.
Twardy ołówek 4H może być użyty do jeszcze ciemniejszych obszarów przez kreskowanie.
Należy zwrócić szczególną uwagę na krawędzie formularzy na rysunku. Na przykład, gdy szkic odwraca się od źródła światła, jego ton staje się coraz ciemniejszy i przybiera delikatną krawędź.
Cień rzucany ma twardą krawędź. Postać rzucanego cienia określa forma istoty rzucającej cień i formę, z której jest rzucany.
Zakończ rysowanie, zwracając uwagę na najważniejsze szczegóły. Możesz także dalej dostrajać i stabilizować skonstruowane tony. Twój rysunek zawsze musi być traktowany jako połączona całość, nawet jeśli zdecydujesz się nie doprowadzić go do końca.
Te kilka prostych wskazówek ustawi Cię na właściwej ścieżce. Zastosuj je odpowiednio, a wkrótce Twoje portrety ołówkowe pokażą dużo ulepszeń. Jak narysować portret ołówka Celem jest zintegrowanie dłoni tak, aby była nie tylko proporcjonalna i zgodna z gestem, ale jest zgodna osobowo z wyrazem twarzy.
Na przykład przyjemny wyraz twarzy zestawiony z zaciśniętą pięścią może nie przynieść pożądanego efektu, chyba że masz zamiar dodać ironicznego skrętu do swojego portretu. Z drugiej strony dłoń podtrzymująca czaszkę przebiega bardzo dobrze z surowym, nachalnym wyrazem twarzy.
Po pierwsze, absolutnie początkujący nie powinni próbować renderować zarówno ręki, jak i portretu. Sprawy szybko się pogubią. Lekcja dla absolutnie początkujących tutaj polega na tym, aby docenić znaczenie zdobycia solidnego fundamentu swojego rzemiosła.
W widoku, w którym dłoń podtrzymuje czaszkę, występuje delikatne nachylenie do przodu, ponieważ model jest lekko zgarbiony i pochylony do przodu. Dla artysty sytuacja ta przekłada się na obecność delikatnie skróconego i płaskiego portretu. W przypadku dłoni / czaszki oznacza to, że podbródek nieco cofa się w stosunku do czoła.
Jak zwykle, powinieneś zacząć od całej arabeski, która w tym przypadku obejmuje rękę i ramię. Jeśli najpierw wyrenderujesz czaszkę, a następnie przyłożysz do niej rękę, to naprawdę potrzebujesz problemów. Ręce i czaszka będą brakować jedności i sprawią niezręczne wrażenie, że są to dwa odrębne obiekty, które są przypadkowo obok siebie.
Kiedy uderzysz w konstrukt, bądź świadomy negatywnych i pozytywnych przestrzeni. Ponadto nie należy wstępnie mierzyć żadnych aspektów konstrukcji. Powinien być naszkicowany tak dużo, jak to tylko możliwe, bez utraty poczucia wielkości. Naszkicuj najpierw, a następnie sprawdź.
Dalsze budowanie na konstrukcji poprzez umieszczenie drogowskazu twarzy, dłoni i ramienia
s i proporcje. Wewnętrzna architektura konstrukcji jest inicjowana przez blokowanie w podkładach i malowanie światełek za pomocą gumki do nakładania kitu.
To, co robisz, to przygotować scenę do szkicowania rysów twarzy, ręki i ramienia. Ręka musi być ustalona i dopasowana do kształtu czaszki i rysów twarzy. Należy również uwzględnić kompresję szczęki w dłoni.
Używając ostrego ołówka, możesz teraz dalej rozwijać wartość i kształt dzięki wykrojom poprzecznym, pompowaniu i malowaniu. W tym będziesz wracać i mieć nadzieję, że wiesz, kiedy przestać. Szkicowanie polega na podejmowaniu decyzji, tzn. Na tym, co należy budować i, tak samo jak ważne, wiedzieć, co pominąć.
W przypadku ręki / czaszki musisz być bardzo ostrożny, jak daleko rozwiniesz rękę. Ręka powinna być postrzegana jako dodatkowy element, to znaczy element wspierający, który nie powinien być częścią fokusu. Nie czuj się zobowiązany do udoskonalania każdego elementu rysunku. Wszystko w szkicowaniu polega na równowadze i przekazywaniu znaczenia bezpośrednio widzowi.
Podsumowując, ważne jest, aby zobaczyć dłoń i ramię jako części jednej całości. Rozpoczęcie rysowania od narysowania konstrukcji pomoże ci znacznie w utrzymaniu tej jedności. Traktuj dłoń i ramię jako elementy wspierające otaczające twarz. Oznacza to, że powinieneś renderować je w podrzędnej roli.