W takim przypadku możesz ufać zapisanym danym!
Jak utworzyć kopię zapasową danych:
Być może słyszałeś, jak wiele osób mówi o tworzeniu kopii zapasowych danych, ale może nie wiedzieć, jak utworzyć kopie zapasowe danych. Możesz utworzyć kopię zapasową, wykonując proste czynności bez dodawania oprogramowania do tworzenia kopii zapasowych w systemie komputerowym.
1. Kliknij Początek
2. Wybierz Wszystkie programy> Akcesoria> Narzędzia systemowe> Kopia zapasowa
3.Kreator kopii zapasowej i przywracaniazostanie wyświetlone okno.
4. Kliknij Kolejny. Następne okno wyświetli pytanie o operację, którą chcesz wykonać.
Jak wykonać kopię zapasową komputera: Kompletny przewodnik po opcjach tworzenia kopii zapasowych komputera
5. Wybierz Twórz kopie zapasowe plików i ustawieńopcja, jeśli chcesz utworzyć kopie zapasowe danych lub wybierz opcję Przywróć pliki i ustawienia, jeśli chcesz przywrócić kopię zapasową.
6. Kliknij Kolejny.
7.Co wykonać kopię zapasowązostanie wyświetlony ekran. Tutaj możesz wybrać pliki, które chcesz zarchiwizować. System kopii zapasowych umożliwia tworzenie kopii zapasowych:
? Moje dokumenty i ustawienia:Utwórz kopię zapasową folderu Moje dokumenty, Ulubione, Elementy pulpitu i pliki cookie
? Wszystkie dokumenty i ustawienia:Utwórz kopię zapasową folderu Moje dokumenty każdego użytkownika, ich ulubionych, elementów pulpitu i plików cookie
? Wszystkie informacje na tym komputerze:Utwórz kopię zapasową wszystkich danych systemu komputerowego. Tworzy także dysk odzyskiwania systemu, który okazuje się pomocny przy przywracaniu systemu Windows w przypadku poważnej awarii.
? Pozwól mi wybrać, co do kopii zapasowej:Utwórz kopię zapasową żądanych plików i folderów.
Wybierz odpowiednią opcję i kliknij Kolejny.
Następny ekran jest wyświetlany zgodnie z wybraną opcją. Wybraliśmy Pozwól mi wybrać opcję kopii zapasowejna poprzednim ekranie. Zostanie wyświetlone okno wyboru plików i folderów z systemu komputerowego.
8. Wybierz pliki i foldery i kliknij Kolejny. Zostanie wyświetlone okno wyboru miejsca zapisywania plików, które są archiwizowane.
9. Wybierz dowolną lokalizację, aby zapisać kopię zapasową plików i kliknij Kolejny. Zostanie wyświetlone okno wykańczania procesu tworzenia kopii zapasowej.
10. Kliknij koniecaby zakończyć proces tworzenia kopii zapasowej.
Możesz również określić zaawansowane opcje tworzenia kopii zapasowych, klikając przycisk zaawansowane?przycisk. Możesz wybrać rodzaj kopii zapasowej, którą chcesz utworzyć: Normalny, Kopiuj, Przyrostowy, Różnicowy i Dzienny.
11. Wybierz typ kopii zapasowej, którą chcesz utworzyć, i kliknij Kolejny.
Kreator rozpocznie teraz tworzenie kopii zapasowej plików i folderów. Pojawi się okno Postępu tworzenia kopii zapasowej ze statystyką tworzenia kopii zapasowych.
Tworzona jest kopia zapasowa plików i folderów w systemie komputerowym lub w sieci, a teraz Twoje dane są bezpieczne i oszczędzają ci sytuacji związanych z utratą danych. Jeśli w przypadku, gdy dane z kopii zapasowej zostaną uszkodzone, uszkodzone lub staną się niedostępne, zawsze można zaufać oprogramowaniu do naprawy plików bkf, które natychmiast odzyskuje pliki z kopiami zapasowymi, których nie można otworzyć. Jak wykonać kopię zapasową komputera Przeciętna osoba, która regularnie korzysta z komputera, nie myśli o tym, co dzieje się wewnątrz komputera po włączeniu zasilania. Tak długo, jak ich wersja MS Windows pojawia się w ciągu kilku sekund, większość ludzi jest zadowolona z kontynuowania tego, co chcą zrobić na swoim komputerze. Komputer przechodzi wiele procesów od momentu włączenia zasilania, zanim jego system operacyjny (np. Windows, Linux) zostanie w pełni załadowany i przejmie.
System operacyjny jest przechowywany na dysku twardym komputera. Jest przechowywany na dysku twardym, ponieważ ten typ pamięci jest znacznie tańszy, a system operacyjny wymaga dużej ilości miejsca. Tak więc, aby komputery były bardziej ekonomiczne, są one zaprojektowane do korzystania z kombinacji ROM, DRAM i dysków twardych. Wyjaśnienie każdego z nich następuje.
Po włączeniu zasilania rozpoczyna się proces :rozruchu:. Aby uruchomić komputer, wystarczy go uruchomić. Energia elektryczna przepływa następnie przez wszystkie obwody i ich obwody. Instrukcje dotyczące tego, co komputer powinien wykonać dalej, znajdują się w pamięci tylko do odczytu, podstawowym systemie wejścia / wyjścia (ROM BIOS). ROM to pamięć, z której można tylko odczytać i która zawiera informacje, które są na niej stale nagrywane. Jest nieulotna i nie zniknie ani nie zniknie po wyłączeniu zasilania.
ROM BIOS lub po prostu BIOS, ma na celu zacząć wydawać polecenia, gdy tylko otrzyma zasilanie. BIOS zawiera cały zestaw instrukcji, w efekcie program komputerowy zapisany w układzie, który zarządza procesem rozruchu. Bez BIOS-u komputer nie wiedziałby, co dalej robić. Pierwszym zadaniem, które wykonuje BIOS, jest upewnienie się, że wszystkie elementy sprzętowe działają poprawnie (na przykład: napędy dysków, zewnętrzne magistrale, mysz, drukarka). Nazywa się to autotestem po włączeniu zasilania (POST). Po zakończeniu testu POST BIOS aktywuje inne układy na różnych kartach zainstalowanych w komputerze (karty SCSI i karty graficzne) i udostępnia zestaw procedur niskopoziomowych, które system operacyjny wykorzystuje do łączenia z różnymi urządzeniami sprzętowymi, takimi jak klawiatura, mysz , drukarka itp.
Po zakończeniu testu POST BIOS przechodzi kolejny etap procesu rozruchu do centralnej jednostki przetwarzania (CPU). Procesor to jeden procesor lub mikroprocesor z dwoma różnymi możliwościami:
1. CPU wykonuje wszystkie operacje matematyczne i logiczne, w tym podstawową matematykę i porównania dwóch lub więcej liczb.
2. Procesor ma możliwość inteligentnego zarządzania przepływem instrukcji i danych wchodzących i wychodzących z jego obwodów.
Ostatnia instrukcja, którą ROM wysyła do procesora, to przejście do określonej lokalizacji lub adresu w celu znalezienia następnej instrukcji. Adres to ciąg liczb, który podaje wskazówki, gdzie można coś znaleźć, podobnie jak adres na kopercie. Komputery wykorzystują adresy do śledzenia informacji w taki sam sposób, jak poczta wykorzystuje je do wyszukiwania rezydencji i firm. Im większa liczba w adresie tym więcej miejsc, do których może się odnosić. Większość obecnych komputerów korzysta z 32-bitowej przestrzeni adresowej dla pamięci, co oznacza, że może istnieć ponad cztery miliardy oddzielnych lokalizacji do przechowywania informacji.
Czasami najważniejsze aspekty przedmiotu nie są od razu oczywiste. Czytaj dalej, aby uzyskać pełny obraz.
Instrukcja, którą ROM BIOS chce, aby procesor wykonał, jest wysyłany przez chip na magistrali (zestaw przewodów) pod wskazany adres. Magistrala danych jest w stanie przenosić informacje do iz procesora w CPU. Informacje nie są dostępne w CPU, więc musi szukać gdzie indziej. CPU wysyła następnie adres na innej magistrali nazywanej magistralą adresową. Kiedy CPU to robi, nazywa się to pobieraniem. Magistrala adresowa :pobiera: informacje z innych komputerów. Magistrala adresowa może przenosić tylko instrukcje z procesora.
Magistrala adresowa pobiera informacje z pamięci komputera. Pamięć jest rodzajem układu krzemowego, który może przechowywać instrukcje lub dane. Ten typ pamięci może być odczytywany lub zapisywany przez procesor, ale ten typ pamięci lub pamięć dynamicznego dostępu losowego (DRAM) jest niestabilna. Po wyłączeniu zasilania pamięć DRAM traci swoją pamięć lub informacje. Ponieważ pamięć DRAM jest w zasadzie pustą kartą, procesor ma wewnątrz zestaw instrukcji sekwencyjnych, gdzie szukać wymaganych informacji.
Zanim magistrala adresów może dostać się do pamięci, musi przejść przez zestaw układów zwanych chipsetami. Chipset odnosi się do grupy układów, które zapewniają inteligentny interfejs dla podstawowych komponentów komputera - procesora, pamięci, grafiki, systemu We / Wy, opisanego jako logika rdzeniowa lub logika klejowa. Jeśli informacja, której wymaga mikroukład, nie znajduje się w pamięci, chipset następnie wysyła lub przekierowuje go do magistrali wejścia / wyjścia (I / O). Magistrala We / Wy łączy mikroukład do innych miejsc przechowywania informacji, takich jak dysk twardy. Dysk twardy umożliwia procesorowi odczytanie go i zapisanie w nim. Dysk twardy jest nieulotny, więc zachowuje dane lub informacje po wyłączeniu zasilania. Dysk twardy jest znacznie wolniejszy przy pobieraniu danych z pamięci, ale pamięć jest znacznie droższa.
Gdy dysk twardy otrzyma adres (za pośrednictwem magistrali I / O i mikroukładu), pobiera informacje i odsyła je z powrotem przez chipset, a następnie umieszcza go na magistrali adresowej z powrotem do procesora. Chipset funkcjonuje jako most dla dwóch autobusów; magistrala I / O i magistrala adresowa.
Procesor używa sekwencji czterech kroków: pobierania, dekodowania, wykonywania i przechowywania. Ponieważ procesor nie zachowuje swojej pamięci, musi uzyskać informacje lub pobrać informacje z innego miejsca w komputerze. Aby przyspieszyć proces pobierania, procesor ma obszar pobierania wstępnego, aby szybciej udostępnić informacje.
Po pobraniu informacji należy ją zdekodować. Częścią procesu dekodowania procesora jest określenie, które obwody są odpowiednie do użycia w celu wykonania instrukcji. Po podjęciu tej decyzji CPU rozpoczyna wykonywanie instrukcji. Część CPU, w której odbywa się faktyczne wykonywanie instrukcji, nazywana jest Arytmetyczną Jednostką Logiczną (ALU). ALU zawiera grupy tranzystorów, znane jako bramki logiczne, które są zorganizowane w celu wykonywania podstawowych operacji matematycznych i logicznych. Bramki logiczne są zgrupowane w obwody elektryczne, które wykonują instrukcje procesora, takie jak :dodaj: dwie liczby lub :porównaj: dwie liczby.
Ostatnim krokiem procesora jest przechowywanie informacji. Ten ostatni krok ma miejsce po zakończeniu obliczeń przez ALU. Wyniki obliczeń są przechowywane na chipie, który ma obszar zwany rejestrem. Rejestry są dostępne szybciej niż jakikolwiek inny rodzaj pamięci, ale służą jedynie do tymczasowego przechowywania (przechowywania) informacji.
Procesor ma również wbudowany zegar, aby zachować synchronizację całego przepływu informacji i procesów komputera. Ten zegar jest niezbędny do synchronizacji wszystkich procesów komputera. Ten zegar procesora steruje wszystkimi operacjami na jego układzie. Procesy procesora mogą być również przerywane przez zewnętrzny układ kontrolera przerwań, który jest częścią chipsetu. Chipset zawiera małą bazę danych wektora przerwań (tabelę numeryczną). Kiedy sygnał przerwania dociera do chipa, CPU zapisuje to, co robi i podąża do wektora przerwań, aby znaleźć adres instrukcji, którą przerwać, nakazuje jej wykonanie. Po zakończeniu przerwania wraca do tego, co robi. CPU znajduje to, co robi w rejestrze zwanym stosem. Jeśli przerywanie nie było możliwe, procesor musiałby wykonać jedno zadanie, zanim uruchomi się drugie, co znacznie zmniejszy prędkość.
Teraz, gdy procesor znalazł system operacyjny, załadował go do pamięci, system operacyjny przejmuje kontrolę i komputer jest gotowy do użycia przez właściciela. Użytkownik może teraz sprawdzić pocztę e-mail, zagrać w grę lub zrobić, co chce, po uruchomieniu komputera.