INTELIGENTNE (konkretne, wymierne, osiągalne, realistyczne, czasowe) istnieje od lat 60. XX wieku i jest wykorzystywane przez organizacje do tworzenia efektywnych celów dla siebie i swoich pracowników. W rzeczywistości proces ustalania celów SMART jest nauczany w wielu programach szkoleniowych w zakresie zarządzania jako właściwy sposób wyznaczania celów w każdej sytuacji.
Istnieje jednak niewielka porażka z całym pomysłem dotyczącym celów SMART, który polega, szczerze mówiąc, nie na problemie z procesem, ale na szerszym kontekście, w którym ustalane są cele. Zbyt często organizacje wyznaczają cele swoim pracownikom, aby stwierdzić, że w ostatecznym rozrachunku tylko nieliczni zostali osiągnięci, a nawet usiłowani.
5 zasad (i jedna tajna broń) do testów wielokrotnego wyboru
Jaki jest więc problem z takim podejściem do celów i dlaczego tak często nie udaje im się uchwycić wyobraźni pracowników? W modelu SMART brakuje dwóch bardzo ważnych elementów, które prawie zawsze będą sabotować wykorzystanie wszelkich celów.
WII-FM
Często, gdy organizacje nakładają cele na swoich pracowników, początkowe pytanie, które zostanie podniesione, brzmi :Co jest dla mnie?:. i w rzeczywistości jest to całkowicie poprawne pytanie. Cel lub cel na poziomie korporacyjnym lub osobistym musi być czymś, co jest osobistym celem. To musi być inicjowane, rozumiane i kupowane dla osoby, dla której jest ona celem.
Cele korporacyjne wysokiego poziomu ze swojej natury są bezosobowe i jako takie rzadko występują znaczące korzyści ze strony pracowników. Nawet cele, które są powiązane z osobistymi nagrodami (takimi jak bonus), nie mają wysokiego współczynnika buy-in, jeśli są zbyt bezosobowe. Musi istnieć poczucie :mogę coś zmienić na tym poziomie: na poziomie osobistym, aby rzeczywiście został on przyjęty przez personel.
Często może to być trudne z korporacyjnymi celami związanymi z rentownością i wzrostem, aby uczynić to osobiście i słusznie. Są to cele korporacyjne na wysokim poziomie i jeśli ktoś nie jest do nich przywiązany w jakiś sposób (na przykład jako udziałowiec), każda próba przeniesienia ich na niższe poziomy zakończy się niepowodzeniem.
Problem WII-FM jest w dużej mierze najważniejszą motywacją dla jednostki, a prawdziwie skuteczna strategia wyznaczania celów bierze to pod uwagę.
Fascynujący kapitan
Innym i równie ważnym tematem, którego brakuje w procesie ustalania celów SMART, jest zainteresowanie. Aby cel był naprawdę skuteczny i osiągalny, musi być interesujący, ekscytujący i być może coś, z czym jednostka może się pasjonować.
Zbyt wiele celów, szczególnie korporacyjnych, jest mało interesujących. Na przykład cel dotyczący jakości będzie realizowany tylko przez kogoś, kto uważa, że jakość jest interesująca, ponieważ ci, którzy uważają go za ważnych (ale nie interesujących), postarają się, aby jakość nie spadła, ale mało prawdopodobne, że zrobią wszystko, aby poprawić jakość.
Zainteresowanie tematem może być generowane przez nagrodę korporacyjną, jednak rzadko zdarza się tak, jak w przypadku osobistej strony obiektywnego ustawienia, jest to outsourcing modelu SMART.
PRISM - lżejsza strona obiektywnego ustawienia
Model SMART jest dobry i służył przez długi czas, jednak w dzisiejszym nowoczesnym społeczeństwie, z ogromnymi transzami ludności pracującej, która jest niezadowolona z ich pracy, konieczne jest nowe podejście do współtworzenia otoczenia.
Model PRISM obejmuje wszystkie 5 punktów starego procesu SMART i dodaje kolejne 2. PRISM to skrót od Personal, Realistic, Interesting, Specific i Measurable.
Czy to oznacza, że cele PRISM są nieosiągalne i czasochłonne? W ogóle, w modelu PRISM, aby cel był rzeczywiście realistyczny z definicji, musi być osiągalny, jeśli nie jest osiągalny, to nie jest i nigdy nie może być realistyczny.
Jeśli chodzi o element czasowy celu, jest to mierzalne. W eksperymencie naukowym, aby coś można było zmierzyć, potrzebuje ono początku i końca, w życiu to samo ma zastosowanie, jeśli cel ma być mierzony, musi być mierzony w czasie, jak również w przypadku każdego innego środka, tak w modelu PRISM wymiernym oznacza przeciwstawiając się wszystkim kryteriom i nie rozdzielając elementów czasu.
To wszystko mnie, mnie, mnie
Model PRISM nie twierdzi, że jest najlepszym rozwiązaniem dla celów związanych z ustalaniem celów korporacyjnych, jednak dodanie do procesu procesu personalizacji i funkcji związanych z interesami doda nowy wymiar procesowi ustalania celów i zagwarantuje, że cel będzie znacznie wyższy. niż te ustawione za pomocą modelu SMART.
Cele korporacyjne nie muszą być bezimienne i wymuszane na pracownikach, poprzez realizację dowolnego celu osobistego dla jednostki i interesu (z nagrodą lub bez), wtedy szanse na jej osiągnięcie radykalnie wzrosną..
Następnym razem, gdy pojawi się sesja strategii i pojawi się temat celów, zadajesz sobie dwa pytania: :Co on dla mnie robi?: i :Jak bardzo jestem w tym zainteresowany?:, jeśli nie jesteś w stanie na nie odpowiedzieć, być może, po prostu musisz przemyśleć swoje cele.