Lęk (por. Łacińskie słowo anxietas, tj. Lęk, kłopot umysłu i czasownik angere, oznaczający dławienie lub ucisk) charakteryzuje się szeregiem ogólnie nieprzyjemnych odczuć, w tym lękiem, nerwowością, obawą, niepokojem, uczuciem, że sprawy mogą się wymknąć spod kontroli, potrzeba znalezienia natychmiastowego rozwiązania, a w przypadku długotrwałego narażenia na stres, także frustracji i desperacji. Niepokój jest w każdym razie naturalnym, powszechnie doświadczanym stanem emocjonalnym. Jest generowany przez psychologiczny mechanizm odpowiedzi na stres (patrz: :Stres:), który ma za zadanie zapewnić terminowe i wczesne postrzeganie możliwego niebezpieczeństwa. Poprzez ten mechanizm wyzwalane są określone reakcje fizjologiczne, które z jednej strony kierują jednostkę do badania środowiska w celu zidentyfikowania niebezpieczeństwa i radzenia sobie z nim w odpowiedni sposób, az drugiej strony przygotowuje organizm do uniknięcia lub ewentualnego lotu. Mechanizm unikania i zwracania uwagi na możliwe zagrożenia, które występują tylko u ludzi i naczelnych, ułatwia rozwój wiedzy o otaczającym świecie i poprawia nasz poziom adaptacji. Z tego prostego powodu wszyscy doświadczamy niepokoju i zawsze jesteśmy poddani sporadycznie doświadcza tego stanu. W ten sposób jesteśmy w stanie łatwo zrozumieć lęk u innych i utożsamić się z ich stanem. Mówiąc ogólnie, lęk jest podstawowym i całkowicie spontanicznym stanem emocjonalnym człowieka, który ma za zadanie chronić nas przed zagrożeniami zewnętrznymi. Przygotowuje nas do działania i jednocześnie zapewnia nam motywację do interakcji ze światem, który nas otacza.
Jak lęk może zmienić sposób funkcjonowania ciała