W swoich poszukiwaniach długowieczności przeczytałem :Niebieskie strefy: - lekcje na życie dłuższe od ludzi, którzy żyją najdłużej. Według tego bestsellera istnieją cztery obszary na świecie, w których styl życia umożliwił życie ponad stu - Kostaryka, Okinawa, Sardynia i Loma Linda w Kalifornii. Autor książki, Dan Buettner, przypisuje tę długowieczność takim rzeczom jak dieta, ćwiczenia, bliskie relacje i osobiste deklaracje misji. Chociaż jestem pewien, że doszedł do tych wniosków po długich badaniach, przypisuję długowieczność innym rzeczom - jak posiadanie niezawodnej opiekunki.
6 Easy Messy Buns
Sobotnia noc to mój mąż i moja noc. To nasza noc, aby pamiętać, dlaczego pobraliśmy się w pierwszej kolejności. Lubimy oglądać filmy, które są alfabetycznie bardziej zaawansowane niż :G: i jedzą posiłki, które są szczęśliwe bez podawania im zabawki. Kiedy opiekun anuluje, plan ucieczki jest również anulowany. Nie tylko jesteśmy rozczarowani, ale także dzieci. Z niecierpliwością oczekują uwagi kogoś, kto jest za to zapłacony. Rozwiązaniem tego problemu dla rodziców jest samodzielne gotowanie zamrożonej pizzy, oddanie pilota do telewizora dzieciom i zapłacić sobie za wszystko, co zapłaciłbyś opiekunowi. Nie zmieni to stresującego faktu, że utknąłeś w domu, ale zmieni to twoją perspektywę. Zyskasz, korzystając z doświadczenia.
Strach, inny stresogen ograniczający długowieczność, jest częścią doświadczenia każdego; ale kto wiedział, że więcej ludzi boi się burz niż śmierci? Kto wie, że więcej osób boi się wymiotów niż raka? Według innych statystyk, sytuacje społeczne przerażają więcej ludzi niż latanie, przebywanie w małych miejscach lub przebywanie na wysokich stanowiskach. To, czego większość ludzi się boi - większość z nich to 50% kobiet i 10% mężczyzn - to pająki. Chociaż ten strach nazywa się arachnofobią, my, którzy go mamy, myślimy, że powinien on być nazwany arachyesofobią.
Strach redukuje długowieczność, ale śmiech go promuje. Śmiech wywołuje mięśnie, stymuluje układ odpornościowy i zmniejsza stres. Złą wiadomością jest to, że rozśmieszanie ludzi nie ma takich samych korzyści dla życia. Po przestudiowaniu obszernych zbiorów danych biograficznych naukowcy z Florida International University stwierdzili, że ludzie, którzy potrafią generować śmiech - tacy jak klauni, komicy i pisarze-żarty - nie żyją dłużej. W rzeczywistości, artyści ogólnie nie żyją tak długo, jak przeciętny człowiek. To musi oznaczać, że rozśmieszanie ludzi nie jest rzeczą rozśmieszającą.