Szczegółowe kroki wymiarowania obejmują:
Krok 1: Disintegrate Demand Matrices
Ogólnie rzecz biorąc, dopóki warstwa nie jest najniższą warstwą transmisji, może mieć macierzystą macierz popytu zewnętrznego. Dlatego w sieci prawdopodobnie istnieje wiele macierzy popytu, które znajdują się na różnych poziomach sieci. Na przykład w sieci może istnieć macierz popytu OC-3 w warstwie OC-3 i macierz zapotrzebowania OCH w warstwie kanału optycznego (OCH). W związku z tym proces wymiarowania jest wymagany, aby wszystkie te żądania były niezależnie od siebie warstwa po warstwie od góry do dołu.
Usługi FTTx Telecom Network Design Services
Krok 2: Routing żądań warstwy klienta
Dla każdego popytu w warstwie klienta stosuje się algorytm routingu Dijkstry w celu znalezienia najkrótszej ścieżki w oparciu o topologię w dolnej warstwie transmisji. W zależności od rodzaju ochrony można również znaleźć drugą ścieżkę ochrony dla każdego żądania. Ponadto może być wspierane dzielenie popytu. W rezultacie proces rutowania wygeneruje zestaw tras, przez które kierowane będą żądania ruchu.
Krok 3: Łączenie w pakiety
Po skierowaniu wszystkich żądań ruchu na warstwę klienta o niskiej szybkości, mogą one być łączone w warstwę serwera. W przypadku procesu sprzedaży pakietowej najpierw należy wyznaczyć warstwę klienta i warstwę serwera związaną z procesem sprzedaży pakietowej. Istnieją trzy rodzaje strategii sprzedaży pakietowej, w tym (1) łączenie typu :end-to-end:, (2) łączenie :link-by-link: i (3) ponowna optymalizacja pakietowania.
Kompleksowe wiązanie
Kompleksowa strategia łączenia jest wystarczająco prosta, aby umożliwić multipleksowanie niskoprocentowych dopływów w warstwie klienckiej w wysokiej wydajności łącza w warstwie serwerowej w trybie end-to-end. Proces sprzedaży pakietowej wygeneruje pośrednią macierz popytu dla warstwy serwera. Na przykład, jeśli siedem jednostek dopływów w warstwie OC-1 zostanie dołączonych do warstwy OC-3, proces wiązania będzie generował trzy jednostki dopływów OC-3 w warstwie OC-3, co jest zapotrzebowaniem w OC-3. 3 warstwy.
Łączenie poprzez linki
W przeciwieństwie do łączeń typu :end-to-end:, łączenie typu link-by-link wiąże zapotrzebowanie na ruch w oparciu o łącze typu topologia fizyczna lub łącze warstwy-warstwy-topologii. Oznacza to, że wszystkie żądania ruchu są kierowane najpierw w oparciu o topologię fizyczną, a następnie wszystkie wymagania dotyczące łącza fizycznego lub łącza warstwy serwerowej są grupowane. Na przykład, jeśli istnieje siedem jednostek przekierowania OC-1 nad wspólnym łączem fizycznym, to na warstwie dostarczającej (np. Warstwie OC-3) muszą zostać ustanowione trzy jednostki OC-3 między dwoma węzłami końcowymi serwera połączyć.
Pakowanie Ponowna optymalizacja
Po sprzedaży pakietowej można przeprowadzić proces ponownej optymalizacji w celu zmniejszenia liczby łączy grupujących w warstwie serwerowej. Celem ponownej optymalizacji jest wyczyszczenie ruchu na niektórych łączach serwerów, które mają niewiele wymagań ruchu, przez przekierowanie tych żądań na inne łącza do serwerów. Jeśli wszystkie żądania ruchu zostaną pomyślnie przekierowane, te łącza do serwerów mogą zostać usunięte z projektu, ponieważ nie spełniają wymagań ruchu. Różne strategie ponownej optymalizacji można stosować odpowiednio w przypadku łączeń typu :od końca do końca: i :od powiązania:.
Krok 4: Zintegruj moduły popytu na pośredniej warstwie serwera
W procesie łączenia pakietowego pośrednia warstwa serwera może mieć wewnętrzne macierze zapotrzebowania generowane z żądań ruchu wyższej warstwy. Każda warstwa sieciowa może mieć własną, macierzystą macierz popytu, która tworzy wymagania klientów wymagających przepustowości sieci w dopływie bieżącej warstwy. Te dwa typy macierzy popytu mają ten sam poziom dopływu i tworzą macierz popytu całkowitego w pośredniej warstwie serwera. Zatem integracja tych dwóch typów macierzy popytu wygeneruje macierz popytu ogólnego dla bieżącej warstwy pośredniej. Ta nowa macierz zapotrzebowania będzie używana do następujących etapów routingu i łączenia.
Krok 5: Wyznacz zintegrowaną macierz popytu i wiązkę
Serwer pośredniczący może być również warstwą klienta innej niższej warstwy serwera. Poprzednio uzyskana zintegrowana macierz zapotrzebowania na ruch powinna być również kierowana w warstwie fizycznej i wiązana na następnej warstwie serwerowej. Ponownie, algorytm Dijkstry może być użyty do kierowania zintegrowaną matrycą popytu. W związku z tym można przeprowadzić proces ponownej optymalizacji sprzedaży wiązanej i pakietowej w celu powiązania zintegrowanych wymagań ruchu sieciowego z następną warstwą serwera. Warstwa serwera jest bieżącą pośrednią warstwą serwera. Podobny proces integracji matrycy popytu może być następnie przeprowadzony w celu zilustrowania pośredniej macierzy popytu wewnętrznego i natywnej macierzy popytu zewnętrznego w celu utworzenia zintegrowanej macierzy popytu dla bieżącej pośredniej warstwy serwera. Podsumowując, powyższe etapy routingu, sprzedaży pakietowej i integracji będą przeprowadzane rekursywnie aż do warstwy transmisyjnej. W tym celu proces wymiarowania jest zakończony.
Krok 6: Ewaluacja kosztów, lista urządzeń i analiza wydajności
Opierając się na poprzednich wymiarach sieci, możemy ostatecznie przeprowadzić całkowitą ocenę kosztów, wyszczególnić wszystkie wymagania sprzętowe i konfigurację i wykonać? Co-jeśli? analizy nowego projektu, takie jak analizy niezawodności i dostępności.